Omschrijving: Geen kuchje bij subliem pianorecital van Camiel Boomsma
Datum: 17-10-2021
Aanvang: 14:30 uur

“In zalen waarin ik speelde is het nog nooit zo stil geweest als bij u”. Met deze woorden complimenteerde pianist Camiel Boomsma zondagmiddag de bezoekers van zijn recital in de Schutse.

 Na zijn optreden bij de Stichting Culturele Activiteiten Uithoorn (SCAU) in 2015 was al duidelijk dat Camiel Boomsma een musicus van formaat zou worden. Bij zijn terugkeer in Uithoorn, nu niet in de Thamerkerk, maar in de Schutse, heeft hij zijn publiek niet teleurgesteld. Integendeel. Uit zijn compliment bleek dat hij de geconcentreerd luisterende bezoekers anderhalf uur zonder pauze in de ban van zijn sublieme en poëtische spel heeft kunnen houden.

Van Hamm tot Chopin 

De eerste stukken op het programma waren verrassend nieuw. Vergeten wordt wel eens dat ook Nederland heel goede componisten kent. Zo werd Camiel Boomsma na een recital eens aangesproken door een verre nazaat van de Venlose componist Gerhard Hamm. Die leefde van 1835 tot 1904. De nakomeling van de oude Limburgse meester uit de Romantiek had een pakket bij zich met nooit meer uitgevoerde pianostukken van zijn componerende voorvader. Of Camiel die stukken eens zou kunnen uitvoeren. Nou, dat deed hij, verrast door de kwaliteit van de uit het stof gehaalde verzameling meesterwerkjes. Hij zette een reeks op CD en nam ze bij allerlei recitals op in zijn progamma’s. Ook in Uithoorn. Daardoor werden de SCAU-bezoekers aangenaam verrast door drie welluidende korte “Clavierstücke”en drie“Bagatellen”, met daarna een“Etude”. Duidelijk was te horen dat Hamm goed op de hoogte was van de stijl waarin zijn tijdgenoten Mendelssohn, Schumann en Liszt componeerden. Vloeiend was in dit romantische programma dan ook de overgang naar drie “Nocturnes” van Chopin.

Echte Schubertman

Met een groot en groots werk besloot Camiel Boomsma zijn recital: de laatste sonate die Schubert op zijn tweeëndertigste, enkele maanden voor zijn dood, in 1828 componeerde.

Ontroerend mooi is het begin van deze sonate in B grote terts, met de melancholieke sfeer die het tragische leven van Franz Schubert in de eerste twee delen met een ondertoon van berusting nog eens muzikaal samenvatte. Gelukkig was er toch weer licht aan de subliem voor de piano gecomponeerde horizon in het Scherzo en het Allegro van de laatste twee delen.

“Ik ben meer een Schubert- dan een Beethoven-man” zei de pianist toen hij zich tijdens de nazit met dankbare SCAU-bestuursleden even kon ontspannen. Inderdaad, de muziek van Schubert zit van nature verankerd in zijn muzikantenhart, -hoofd en handen. Dan past het slechts bewonderend en bewogen te luisteren naar prachtig vertolkte grote muziek waar je stil van wordt. En blijft tot het laatste akkoord heeft geklonken.

Op zondag 14 november is de SCAU weer in de Schutse present met “Fluiten in het donker”. Acteur Helmert Woudenberg presenteert dit programma rond schrijver Simon Carmiggelt.

Dit artikel delen: