| Het is 1812, Napoleon staat op het punt Rusland binnen te vallen. Zonder enige notie van het dreigende gevaar zijn Masja, een lief meisje van zeventien, en Vladimir, een jonge vaandrig met verlof, wanhopig verliefd. Een huwelijk zit er niet in, want zij is rijk en hij arm. Zij besluiten stiekem te trouwen en ervandoor te gaan. Een sneeuwstorm gooit roet in het eten…
Alexandr Poesjkin (1799-1837) is zonder meer de primus inter pares van de grote Russische klassieke schrijvers. Hij wordt tot op de dag van vandaag massaal door alle Russen in de leeftijd van vier tot over de honderd op handen gedragen. Poesjkin is met geen enkele van zijn collega’s te vergelijken, sterker nog, zowel met zijn werk als met zijn persoon vormt hij een verbluffend contrast met de groten na hem: Gogol, Toergenjev, Dostojevski, Tolstoi en Tsjechov. Bij hen zoeken wij als niet-Russen naarstig naar de Russische ziel, bij Poesjkin niet, of veel minder. Poesjkin lijkt de lichtvoetigheid zelve en wordt niet voor niets altijd en eeuwig vergeleken met Mozart. Zijn stijl is puntig en bondig. Zijn geest is doortrokken van westerse waarden: vrijheid van het individu, onafhankelijk denken, democratische idealen. Hoewel Poesjkin hoofdzakelijk poëzie schreef, is hij ook in zijn proza onovertroffen. De combinatie van vaart, spanning en humor zorgt voor een vertellerskunst die haar gelijke niet kent. Maar wat Poesjkin vooral zo bijzonder maakt is het diepe menselijke gevoel, zonder enige sentimentaliteit maar ook zonder enige reserve, dat uit al zijn werk spreekt.
In een duo-voorstelling van een uur brengen Hans Boland en Oleg Lysenko Poesjkins magnifieke korte verhaal ‘De sneeuwstorm’. Boland heeft het complete verzamelde werk van Poesjkin vertaald, waarvoor hij in 2015 werd onderscheiden met de Martinus Nijhoff Prijs, de belangrijkste onderscheiding voor literair vertalers; ook geldt hij als een zeer bekwaam voordrachtskunstenaar. Lysenko is een virtuoos accordeonist (conservatoria van Kyïv en Rotterdam) en heeft een voorliefde voor discipline-overschrijdende projecten waarin literatuur en muziek elkaar aanvullen en in elkaar overvloeien; voor ‘De sneeuwstorm’ heeft hij zich vooral laten inspireren door de ‘muzikale illustraties’ die de bekende componist Georgi Sviridov (1915-1998) in 1975 bij Poesjkins verhaal schreef. Oleg speelt eigen transcripties van ‘De sneeuwstorm’- suite op de bayan.
|
