Twee jonge sterren aan het muzikale firmament
Tweehonderd muziekliefhebbers waren zondagmiddag naar De Schutse gekomen om te genieten van het maandelijkse zondagmiddagconcert dat de Stichting Culturele Activiteiten Uithoorn (SCAU) verzorgt. Zelfs met busjes kwamen bezoekers uit de Ronde Venen.
Nu was het ook niet zo maar een lokaal concert. De, net achttienjarige, violiste Noa Wildschut toonde al tien jaar geleden haar opvallend talent op een Amsterdams Prinsengrachtconcert. Ze ontwikkelde zich tot een van onze beste Nederlandse violisten. Verder studerend in Berlijn deelt zij een appartement met een al even begaafde jonge pianiste, Elisabeth Brauss, die bijna is afgestudeerd aan de Musikhochschule in Hannover. Het kan haast geen toeval zijn dat beide musiciennes, nog maar een half jaar geleden, elkaar muzikaal hebben gevonden en inmiddels samen zijn gaan optreden als duo.
Fantastische combinatie
Hoe geweldig, met hoeveel speelplezier en uitstraling Noa Wildschut en Elisabeth Brauss samen muziek kunnen maken, bleek zondagmiddag in de volle Schutse. Prachtig van toon, ingetogen of uitbundig waar nodig, klonken eerst de vier delen van de Sonate in A van Schubert. Het Nederlands Instrumentenfonds mag gelukkig zijn dat de, voor een particulier onbetaalbare, Giovanni Grancino -viool uit 1714 zo liefderijk en zo kundige door Noa Wildschut wordt bespeeld. Prachtig kon de klank van dit instrument zich in haar handen ontvouwen in de goede akoestiek van De Schutse.
Maar in de viool-pianocomposities die de eeuwen hebben overleefd, is de bijdrage van de pianist even belangrijk als die van de vioolspelende partner. Zowel in de Schubert-sonate als in de daarna, voor de pauze, gespeelde briljante Introduction et Rondo Capriccioso van Camille Saint-Saëns bleek dat het duo al in zes maanden een fantastische twee-eenheid is geworden. In duo’s heeft de violist de ene keer het voortouw, maar een paar maten later kan de pianist de muzikale operatie leiden en volgt de violist. De kwaliteit van het pianospel moet dan wel die van het vioolspel evenaren. Dat was zo. Ook de pianistische bijdrage aan het recital liet niets te wensen over.
Dubbele toegift
Na de pauze speelde het duo de Sonate in A van César Franck. De verschillende klanksferen van de vier delen werden fraai getroffen en het leek alsof de beide dames ook dit meesterwerk al helemaal tot hun geestelijk eigendom hebben gemaakt. Zo overtuigend en met zichtbaar enthousiasme werd de sonate gespeeld, alsof het geen moeite kostte. De door Saint Saëns zelf van zijn orkestpartituur gemaakte bewerking van de Danse Macabre klonk daarna. Het duo had wel gemerkt dat het SCAU-publiek enorm en intensief luisterend had genoten. Na uitbundig applaus en na een dubbele toegift, met als laatste het ontroerende muzikale thema uit de film “Schindlers List”, stroomde de zaal leeg. Het was een prachtige muziekmiddag. De SCAU is in De Schutse weer present op zondag 31 maart. Peter Heerschop staat dan op het podium, met zijn programma “De Minister van Enthousiasme”. Zie de website van de SCAU: www.scau.nl. |