De jonge celliste Ella van Poucke en haar al even getalenteerde broer Nicolas aan het klavier schitterden zondagmiddag in de volle Thamerkerk op het podium van de Stichting Culturele Activiteiten Uithoorn (SCAU). Allebei nog maar begin twintig wonnen ze al in hun jeugdjaren prestigieuze prijzen bij onder andere het Prinses Christina Concours. In de concertserie van SCAU lieten ze horen hoe hun enorme muzikale talent dienstbaar wordt gemaakt aan de vertolking van vier meesterwerken voor cello en piano.
In de korte sonate in a van Luigi Boccherini, waarmee ze begonnen, werd meteen al energiek op de piano en met een fantastische en rijkgeschakeerde cellotoon gemusiceerd. De daaropvolgende sonate in D opus 102 van Ludwig van Beethoven klonk groots en meeslepend in de snelle delen en met een verstilde zachtheid in het langzame middendeel. In de zaal zat een voor musici erg fijn publiek dat in volstrekte stilte luisterde zonder dat ook maar het begin van een in de grote concertzalen helaas zo gebruikelijke hoestpartij of inderhaast onderdrukt piepje van een niet afgezette telefoon ieders concentratie stoorde.
Na de pauze speelden zus en broer Van Poucke “Louange à l’éternité de Jésus”, een deel uit ”Quatuor pour la fin du temps” van Olivier Messiaen. De componist schreef dit werk onder moeilijke omstandigheden in 1941, als gevangene in een Duits concentratiekamp. Dat de luisteraars het karakter van het stuk precies aanvoelden, bleek wel uit het feit dat het vele seconden doodstil bleef toen de laatste tonen zachtjes waren weggestorven. Inderdaad, ook stilte hoort bij muziek. Dit stuk wordt, vertelde pianist Nicolas, misschien de toegift bij het komende optreden van de Van Pouckes in het Amsterdamse Concertgebouw.
Met de briljant neergezette sonate in C, opus 119 van Serge Profjev uit 1949 besloten Ella en Nicolas van Poucke hun recital. Terecht dat het publiek ze met veel applaus beloonde na deze prachtige muzikale middag.
De lichte muze betreedt het SCAU podium op zondag 15 november, in de personen van Dafne, Margriet en Sabien, die het kleurrijke trio ZAZI vormen. Zingend en spelend presenteren ze een vlot en afwisselend liedjesprogramma.
Bob Berkemeier
|