Datum: 16 Februari 2025
Aanvang: 14.30 uur (deuren van de zaal gaan om 14.00 uur open)
Locatie: De Schutse, Uithoorn

BIOGRAFIE STEYN DE LEEUWE 

Steyn de Leeuwe (30 september 1981) is een Nederlandse acteur, theatermaker en voice-over. Hij werd bij BNN bekend als een van de presentatoren van Try Before You DieVOC en als acteur in het verborgen camera programma Tequila. In augustus 2009 werd bekend dat hij een van de leden zou worden in het nieuwe improvisatieprogramma van BNN, De Badgasten. De eerste aflevering werd uitgezonden op 11 september 2009.

In juni 2008 studeerde De Leeuwe af aan de Amsterdamse kleinkunstacademie. Hij speelde in diverse voorstellingen, waaronder Op reis met de gouden boekjesVuile Handen (van Jean-Paul Sartre), Ik wil alles (samen met Bob Fosko) en Kees de jongen. In 2010 speelde hij met Het Toneel Speelt in De wijze kater van Herman Heijermans. In 2012 deed hij mee aan De Drentse Bluesopera en vanaf de zomer van 2014 maakte hij deel uit van het collectief Op Sterk Water. Hij nam daar de plaats in van Arjen Lubach.

Steyn de Leeuwe. Fotograaf: Hans Bodemen

Hij speelt vanaf 2016 mee in de Linda.tv-serie Bitterzoet. Verder heeft hij rollen gespeeld in de series Dokter Tinus en Danni Lowinski bij SBS6 en De Gelaarsde Poes. Hij was in 2016 en 2017 te zien in het theaterspektakel Het Pauperparadijs in Veenhuizen. Hier speelt hij de rol van Teunis.

In oktober en november 2023 is hij te zien in Theater Bellevue met zijn eerste zelfgeschreven en geproduceerde One Man Show: Tofu Cowboy.

Als voice-over spreekt De Leeuwe veel reclamespots in, onder andere van de Staatsloterij en PostNL. Ook werkte hij mee aan vele animatiefilms, zoals in 2022 een hoofdrol in Waterhorse die te zien was op NPO3. Ook een aantal bijrollen in de bioscoopfilm Hopper en de Hamster der DuisternisAmfibia op Disney channel, Danger Force op Nickelodeon, Patsboemkledder op Zapp, een hoofdrol in Mannetje Tak op NPO3 en een hoofdrol als vader in Villains of Valley View. Verder een rol in de nieuwe Spongebob film en in Asterix en Obelix.

Bron: Wikipedia

ACTEUR IN AMBULANTE ZORG LAAT ZIEN

DAT ER IETS FUNDAMENTEEL MIS IS MET ONZE SAMENLEVING

Van de vraag wat zorg nu eigenlijk precies betekent tot een intieme schets van leven met mentale problemen: geestelijke gezondheidszorg is een hot topic in de podiumkunsten. In Tofu Cowboy onderzoekt Steyn de Leeuwe hoe we omgaan met onze neurodiverse medemens. Het leidt tot een aanstekelijke en humoristische solo, waarbij De Leeuwe voorzichtig een aanzet doet om de vooroordelen en oorzaken van mentale problematiek te doorbreken en herzien.

Na het uitbreken van de coronapandemie waren de theaters een van de eerste plekken die de deuren uit voorzorg moesten sluiten. Talloze theaterwerkers moesten plots ander werk zoeken voor brood op de plank. Zo ook acteur en theatermaker Steyn de Leeuwe, die de bühne tijdelijk inruilde voor de ambulante zorg. Hij kwam wekelijks bij verschillende psychiatrische patiënten over de vloer om hen bij te staan en gezelschap te houden. De verhalen die hij hoorde en de inzichten die hij opdeed over zijn eigen geestelijke gezondheid vormen de basis van zijn eerste solo Tofu Cowboy.

Tofu Cowboy. Fotograaf: Willem-Jan Hagens

In deze muzikale one-man-show toont De Leeuwe ons in een montage van verschillende korte scènes hoe hij het werk in de ambulante zorg ervaren heeft. We ontmoeten drie patiënten: de neurotische Annie, paranoïde Harm en de adhd’er Johan die gigantische woede-uitbarstingen heeft. De manier waarop De Leeuwe deze hulpbehoevenden neerzet is aanvankelijk clichématig tegen het stigmatiserende aan – zo zit Annie met haar gewelddadige, dwangmatige gedachten veel ineengedoken en heeft ze een fysieke tic.

Deze ruwe start blijkt echter noodzakelijk voor zowel De Leeuwe als het publiek om hun vooroordelen over patiënten in de ggz te kunnen doorbreken. Doorheen de voorstelling sluipt er steeds meer menselijkheid in de verschillende personages die De Leeuwe neerzet en toont De Leeuwe op subtiele wijze dat deze mensen slachtoffer zijn van een falende omgeving, en wellicht nog belangrijker, van een samenleving die hen niet kan of wil helpen.

Zo blijkt de woedende instrumentenbouwer Johan in armoede te leven. Hij wil geen medicatie uit angst om verslaafd te raken, maar voor zijn ‘zelfmedicatie’ in de vorm van wiet en Bockbier heeft hij ook geen geld meer. Dit is iemand die een sterk sociaal vangnet nodig heeft, iemand die vanwege zijn (mentale) gezondheid niet langer mee kan draaien in onze meedogenloze, kapitalistische maatschappij en daar gedegen hulp voor nodig heeft, maar in plaats daarvan aangewezen is op een gedwongen werkloze acteur.

Later wordt een van zijn patiënten door de politie gearresteerd tijdens een moment van verwarring, in plaats van dat zij de hulpverlening krijgt die ze nodig heeft. De Leeuwe zelf gaat ook steeds verder ten onder aan de druk en de verantwoordelijkheid die de ambulante psychiatrische zorg met zich meebrengt. Het zijn deze momenten waarop De Leeuwe laat zien dat er iets fundamenteel mis is met de manier waarop we ons zorgstelsel en onze samenleving hebben ingericht dat Tofu Cowboy op z’n sterkst is.

In de regie van Titus Tiel Groenestege wordt flink gebruik gemaakt van De Leeuwes achtergrond in het jeugdtheater. De solo bruist met de aanstekelijke energie van de betere jeugdtheatervoorstelling. De magisch-realistische stijl waar Tofu Cowboy langzaam naar toe beweegt culmineert in een verrassend kwetsbare climax waarbij de titelfiguur eindelijk zijn intrede doet. In deze laatste dialoog confronteert De Leeuwe zijn eigen onzekerheden en angsten, die hun oorsprong grotendeels blijken te vinden in rigide, geïnternaliseerde genderrollen en -verwachtingen.

Het is een inzicht dat De Leeuwe meer vrede lijkt te geven met zijn eigen mentale problemen en hem doet beseffen dat ook hij voor zichzelf moet zorgen. Maar wanneer het publiek even later de zaal verlaat, horen we hem nog een laatste keer zingen over de speakers:

Ga niet weg, laat me niet alleen.

Bron: De Theaterkrant d.d. 8 juni 2023. Auteur: Nuno Blijboom

STEYN DE LEEUWE MAAKT LIEFDEVOL THEATER

OVER DE TIJD DAT HIJ IN DE PSYCHIATRIE WERKTE: WIE IS ER NIET SOMS IN DE WAR?

Acteur Steyn de Leeuwe ging tijdens de coronapandemie noodgedwongen op zoek naar ander werk. Hij vond een baan in de zorg en kwam te werken met psychiatrische patiënten. Na een jaar begon hij met het opschrijven van zijn ervaringen en daarvan maakte hij een theatersolo: Tofu Cowboy.

De Leeuwe (hij speelde eerder in Het Pauperparadijs en de tv-serie Dokter Tinus) blijkt een beweeglijk performer, die met deze persoonlijk vorm van montagetheater behalve zichzelf ook een paar van zijn patiënten in het volle licht plaatst. Annie bijvoorbeeld, met haar zeven vissen en vele angsten, de immer geagiteerde Johan en de onzekere Willem.

Hij zet al die mensen in korte scènes behoorlijk stevig neer, meestal in dialoog met zichzelf. Tussendoor zingt hij rappende jazz en jazzy raps (composities: Stathis Elio) met mooie, poëtische teksten. Het zijn liefdevolle portretjes van mensen die in de war zijn, maar wie is dat af en toe niet? Dat is een beetje zijn boodschap.

Gaandeweg sluipt hij zelf steeds vaker in zijn voorstelling: dan gaat het over zijn eigen onzekerheden en twijfels, zowel in het vak van acteur als in de rol van vader en zoon. Red ik het allemaal, word ik gezien? In zijn eigen gevoelsleven is hij een koorddanser, altijd op zoek naar balans tussen dapper en bang. ‘Je bent niet goed genoeg’, dat heeft hij misschien net iets te vaak gehoord.

Steyn de Leeuwe heeft een enorme energie, apenkooit over het podium en zet een behoorlijke stem op; iets meer verstilling zou Tofu Cowboy wat meer rust hebben gegeven, maar dat is het enige minpuntje. Aan het slot verschijnt de cowboy uit de titel ook nog ten tonele, in een vervreemdende epiloog.

Bron: De Volkskrant d.d. 30 oktober 2023. Vier sterren. Auteur: Hein Janssen

Tofu Cowboy. Fotograaf: Hans Boddeke

Kaarten bestellen

Dit artikel delen: