Uithoorn – Liefhebbers van kamermuziek kwamen afgelopen zondag 18 november volop aan hun trekken in De Schutse. Het was de SCAU (Stichting Culturele Activiteiten Uithoorn) gelukt om het gerenommeerde Osiris Trio naar Uithoorn te halen. Peter Brunt (viool), Ellen Corver (piano) en Larissa Groeneveld (cello) spelen al sinds 1988 samen en vieren dit jaar dus hun 30-jarig jubileum.

Van routine of automatische piloot is na al die jaren totaal geen sprake, integendeel, het Osiris Trio speelt nog steeds ‘als jonge honden’, zoekt continu nieuwe wegen en geeft regelmatig opdrachten aan hedendaagse componisten om een werk voor hen te schrijven. Zodoende hoorden de bezoekers aan het concert ‘Akhnaton’ uit 2013 van Oene van Geel. Daarnaast een onbekend pianotrio van Haydn, het ‘Grande Trio’ (het derde) van Martinu en als klapstuk het ‘Dumky-Trio’ van Dvorak. Dit kwartet trio’s kreeg een bevlogen uitvoering, met ongekend precies samenspel. Maar wat misschien nog wel veel belangrijker is: het speelplezier spatte er van af. Het was voor het publiek een genoegen om te zien hoe de drie spelers naar elkaar keken, blikken van verstandhouding uitwisselden (met vaak een glimlach!) en zo weer eens lieten zien waarom er niets gaat boven een ‘live’-ervaring.

Kwinkslagen en botsende ritmes

Met pianotrio nr. 27 van Joseph Haydn opende het Osiris Trio het concert. Heerlijke muziek, vol kwinkslagen en onverwachte invallen. Haydn kan – net als Mozart trouwens – soms te poezelig gespeeld worden, maar daar was hier geen sprake van: Haydn klonk krachtig en lyrisch tegelijk. Vervolgens het derde pianotrio van Martinu. Voor de meeste van de concertgangers was dit de eerste kennismaking met deze Tsjechische componist – en wat voor kennismaking! Botsende ritmes, jazz-achtige melodieën die onder elkaar bedolven raken – en dan opeens rijst er een prachtige, serene, koraal-achtige melodie uit op. Martinu is een hele ‘eigen’ componist, met harmonieën die je nergens anders tegenkomt, met een soort van zoekend verlangen naar thuis. Hij is altijd verscheurd geweest tussen zijn vaderland, Frankrijk en Amerika. Het Osiris Trio speelde met veel overgave en energie. Na de pauze dus het al genoemde stuk van Oene van Geel uit 2013, eens te meer het bewijs dat we niet bang hoeven te zijn voor moderne muziek, vooral niet als het zo gespeeld wordt. Hoogtepunt was de verstilde solo voor de cello, gevolgd door een woeste dans, waarin het leek alsof er een toren van geluid werd opgebouwd die vervolgens met krassende viool tot een chaos in elkaar stortte – een geweldig muzikaal effect. En daarna wederom verstilling. Met zijn ‘Dumky-Trio’ laat Dvorak alle vaste vormen voor wat ze zijn en schrijft zes delen à la de Oekraïnse dumka, een klaagzang met als schema ‘langzaam – snel – langzaam’. Het was puur genot, zoals het Osiris Trio dit stuk speelde: met sterk aangezette contrasten, verrukkelijke momenten van rubato (even inhouden…), nu eens elegisch, dan weer uitgelaten. Als je ‘Dvorak’ zegt, dan zeg je ‘melodie’ en de melodieën kregen hier het volle pond.

Bladomslaander

Vlak voor het concert bleek, dat er door een misverstand geen bladomslaander voor de pianomuziek geregeld was en die was wel nodig! Bestuursvoorzitter van de SCAU Bob Berkemeier werd à la minute tot bladomslaander gebombardeerd en dat ging voortreffelijk, met pijnlijke rug en al. Overigens was pianiste Ellen Corver ziek, maar tijdens de uitvoering was daar helemaal niets van te merken. Na afloop stortte ze in en zei ze, dat de muziek haar altijd weer ‘optilt’. Dat gevoel van ‘opgetild worden’ hebben ook de bezoekers van dit unieke concert aan den lijve ervaren. Alle drie de musici zijn hoofdvakdocent aan het Conservatorium in Den Haag en geven zo hun kennis, kunde, ervaring en speelplezier door aan jongere generaties.

Montere weemoed

Op zondag 16 december om 14.30 uur komt de SCAU met een totaal ander programma, waardoor u zeker aangenaam verrast zult worden. Schrijver Thomas Verbogt en singer-songwriter Beatrice van der Poel brengen dit najaar 2018 opnieuw ‘Montere Weemoed’ naar het theater. Met nieuwe ingrediënten. Een hartverwarmende collage van prachtige weemoedige Nederlandstalige liedjes en komische verhalen, als altijd, over tintelend verlangen, alledaagse waanzin en melancholie. We gaan er niet in hangen, we zijn opgewekt van nature, tegen alle klippen op! Kleine belevenissen met grote gevolgen en vaak ook over het toeval dat geluk heet. Kaarten zijn nu al te bestellen via de website van de SCAU: www.scau.nl Daar is ook alle informatie over het programma en over de artiesten te vinden.

Ruurd van der Weg